Discover and read the best of Twitter Threads about #فارسی_باستان
Most recents (3)
به واژه‌هایی مثل "پروردن"، "برداشتن"، "گردآوردن" و "تلفن‌کردن" می‌گن #مصدر و همین اسمِ شاید نادرست باعثِ سوءتفاهم‌هایی شده، یعنی خیلی‌ها فکر می‌کنن اینها تو فارسی محلِ صدور و ریشۀ فعل هستن. این برداشت حتی باعث می‌شه بعضی‌ها گاهی این واژه‌ها رو تو جمله‌هاشون کمتر به کار ببرن!/۱
یعنی فکر می‌کنن اینها یه جور فعل هستن و اگه بخوان معادلی برای یه اسم انگلیسی که با tion- یا ty- ساخته شده پیدا کنن، بعیده از چیزی که بهش می‌گن مصدر استفاده کنن یا اگه بخوان تو جمله اسم به کار ببرن، احتمالاً از اسم‌های پرورش، برداشت، گردآوری و تماس (تلفنی) استفاده می‌کنن./۲
ولی پروردن، آوردن، کردن و... درواقع خودشون اسم‌های مشتقی هستن که از بُنِ گذشتۀ پرورد-، آورد-، کرد، و... ساخته شده‌ن.
البته مصدر در اصل از بنِ گذشته + پسوند -َن (مثل کرد + -َن) ساخته نمی‌شده و این صورت‌بندی محصول #بازتحلیل بوده که تعمیم داده شد و بعدها درعمل روش ساخت مصدر شد./۳
البته مصدر در اصل از بنِ گذشته + پسوند -َن (مثل کرد + -َن) ساخته نمی‌شده و این صورت‌بندی محصول #بازتحلیل بوده که تعمیم داده شد و بعدها درعمل روش ساخت مصدر شد./۳
فارسی که با نام‌های #فارسی_نو و #فارسی_دری نیز شناخته می‌شود و پیش از سده‌های نخست اسلامی احتمالاً عمدتاً #دری نامیده می‌شده در واقع محصول دگرگونی‌های آوایی و دستوری پهلوی (یعنی همان پارسیگ) بوده و مردمِ آن عهد به‌سادگی متوجه این امر می‌شدند که دری امتداد طبیعی همان پارسیگ است./1
دری یعنی منسوب به "در" و این لغت که همان جزء اول واژۀ #دربار است خود به معنی دربار بوده. این زبان را بدان سبب #دری یعنی «درباری» نامیده‌اند که در دستگاه حکومت ساسانی و برای ارتباط کارکنان و سپاهیان آن سلسله احتمالاً در پایتخت (تیسفون) پدید آمده و در شهرهای بزرگ رواج یافته بوده./2
دری صورت گفتاریِ همان پارسیگ (یعنی #فارسی_میانه) بوده یعنی تا قرن‌ها تنها در محاوره کاربرد داشته. از آنجا که این گونۀ گفتاریِ زبان از همان دورهٔ #ساسانیان به عنوان #زبان_میانجی مردمانی از سرزمین‌های گوناگون کاربرد داشته، عناصر بسیاری را نیز از دیگر زبان‌های ایران جذب کرده بوده./3
جمله‌هایی از #فارسی_باستان (چهار خط نخست سنگ‌نوشتۀ #داریوش در #نقش_رستم):
خدایِ بزرگ است هُرمُزد که این زمین را آفرید، که آن آسمان را آفرید، که انسان را آفرید، که شادیِ انسان را آفرید.
(متن فارسی باستان و توضیح واژه‌ها در توییت‌های بعدی)/1
خدایِ بزرگ است هُرمُزد که این زمین را آفرید، که آن آسمان را آفرید، که انسان را آفرید، که شادیِ انسان را آفرید.
(متن فارسی باستان و توضیح واژه‌ها در توییت‌های بعدی)/1
آوانویسی تقریبی به خط فارسی:
بَگَ وَزْرْکَ اَئورَمَزدا هَیَ ایمام بومیم اَدا هَیَ اَوَم اَسْمانَم اَدا هَیَ مَرتـیَـم اَدا هَیَ شْیاتیم اَدا مَرتـیَـهیا
/2
بَگَ وَزْرْکَ اَئورَمَزدا هَیَ ایمام بومیم اَدا هَیَ اَوَم اَسْمانَم اَدا هَیَ مَرتـیَـم اَدا هَیَ شْیاتیم اَدا مَرتـیَـهیا
/2
آوانویسی به خط لاتینی:
baga wazrka Auramazdā haya imām būmīm adā haya avam asmānam adā haya martiyam adā hya šiyātim adā martiyahyā.
/3
baga wazrka Auramazdā haya imām būmīm adā haya avam asmānam adā haya martiyam adā hya šiyātim adā martiyahyā.
/3
